Terwijl ik dit schrijf staat de teller op 115 reacties, 89 opmerkingen op mijn post. Hier is iets wezenlijks aangeraakt. Een collectief thema dat bij veel vrouwen resoneert: het worstelen met oude, mannelijke manieren om te creëren, succesvol te zijn en in de kern: onszelf te zijn. Het thema gaat over structuur en logica versus creativiteit en verbeeldingskracht. Misschien herken jij dit gevecht ook, en kun je na het lezen van deze blog jezelf en de wereld ontwapenen.
“Ik voel me overweldigd en totaal overvraagd!”, zegt een stem, ik begin zacht te snikken. Ik kijk mijn vriend aan. Super lief dat hij met me wil sparren. “Moet je het niet even uitstellen dan?, vraag hij. “Dat heb ik al drie keer gedaan, ik heb al drie keer afstand genomen, het lukt gewoon niet.”
Dit is inderdaad al de derde keer dat ik een poging doe invulling te geven aan mijn eerste online training, getiteld “Miss Lukken”. De training gaat over het inruilen van succesangst voor pure bezieling, maar op dit moment maak ik niet waar wat ik preach en ga teachen, want ik ben doodsbang dat er nooit een goede training uit gaat rollen. Wat er gebeurt is eigenlijk super grappig, dus ik lach.
Dan word ik stil, iets wat ik nog niet geprobeerd heb tijdens dit creatie proces . Ik word stil en luister naar de stem die zich overweldigd voelt. Ik schrijf de woorden op. “Wie is dit?”, vraag ik. “Ik ben geen trainer!!!!”. Het hoge woord is eruit. Dit is een enorm beperkende overtuiging, niet verwonderlijk dat ik niks “fatsoenlijks” op papier krijg; ik ben er onbewust van overtuigd, “dat ik geen trainer ben”.
Wanneer ik doorvraag hoor ik de stem van een bekende, “Ik ben de Kunstenaar, en ik wil gewoon creëren!”. Ineens voel ik een golf van herkenning en opluchting door me heen gaan. Natuurlijk! Creëren doe ik normaliter met mijn Kunstenaar, maar nu probeer ik mezelf in het fictieve (goed)keurslijf van een trainer te wringen, daar ben ik helemaal niet bekend mee. Logisch dat ik me verloren voel, en overvraagd!
Zone of genius
Nu de kogel door de kerk is, kan ik de wapens neerleggen. Jezus wat een mega inzicht! Ik voel meteen hoe belangrijk dit is voor het ontwerp proces zelf. De volgende dag ga ik zitten en ontwerp ik binnen 4 uur voor 21 dagen materiaal. Het geheel komt er verhalend uit, precies passend bij mijn missie en talenten. Het voelt als een magische transformatie.
In het ontwerp proces maak ik nu optimaal gebruik van de verbeeldingskracht van de Kunstenaar, van het inlevingsvermogen van de Toneelspeler en de verhalende kracht van de Vertelster. Nu ik de sleutel heb gevonden kan ik de deur openen naar mijn “zone of Genius”, een staat van zijn waarin alles moeiteloos gaat; in fairytale flow in plaats van vanuit fairytale frustration.
Super tevreden en trots neem ik me voor het “ei” een paar dagen te laten rusten, voordat ik erop verder broed. Natuurlijk leg ik de “doelen lat” er nog langs. En ja, ik ga ook nog wat doen met de didactische aantekeningen die ik via internet gevonden heb. Nu besef ik ook dat in de echte creatiefase het juist de bedoeling is om jezelf niet te beperken en te stoeien met 1001 ideeën.
(Wonder)Vind je eigen weg
De les die ik leer is enorm waardevol; het verandert mijn zelfbeeld. Het is de tweede keer in twee weken tijd dat ik dit ervaar. Ik was ervan overtuigd dat ik sommige dingen “gewoon niet kon”, maar daar gaat het helemaal niet over. Dat is helemaal niet waar! Het gaat over het ontdekken van MIJN manier, MIJN aanpak, MIJN weg. Je hoeft geen trainer te zijn om een goede training te ontwerpen. Ik noem het nu ook mijn “kunstproject”.
Weet je, het ironische is, ik kán heel goed gestructureerd werken. Geef me logica en ik pas het zo toe, op alles. Maar het voelt als een trucje en ik VOEL er niks bij. Ik CONNECT er niet mee. Ik word er niet BLIJ van. Het doet me NIKS. Snappie? 😉 En dat vind ik echt een MUST! Ik wil mensen RAKEN en dan moet ik eerst zelf GERAAKT worden. We kunnen alleen doorgeven wat we zelf ervaren. Daarom is kennis “overrated”, het gaat om kunnen toepassen.
De diepere betekenis van mijn doorbraak besef ik pas wanneer ik mijn ervarng deel in de community van een van mijn coaches, Simone Levie. De reacties zijn “fem(me)omenaal”: krachtig en allemaal afkomstig van vrouwen die dit herkennen. Mijn post resoneert op een diepe, onderbewuste laag die te maken heeft met leven in een overwegend mannelijk georiënteerde maatschappij. Hierin regeert logica boven verbeeldingskracht.
Vastlopen is vrij vertaald: vanuit het hoofd bezig zijn, vanuit onbewuste mannelijke patronen, waardoor we “denken” dat we dingen op een bepaalde manier moeten doen en beleven, of dat iets een bepaald resultaat moet hebben. “Dingen lukken alleen als jij er zielsgelukkig van wordt”, fluistert Miss Lukken. Ik word haar Mona Lisa glimlach tot in mijn eierstokken en baarmoeder gewaar. Het ei is van goud geworden, het ligt er gekoesterd en warmpjes bij.
Wil jij ook dichterbij jouw kern en creatiekracht komen, schrijf je dan in voor het online kunstproject "Miss Lukken", een avontuurlijke creatiereis van 21 dagen. Ik ga de reis straks in de markt zetten voor
€ 333,- (excl. btw) maar jij kunt nu meedoen met de pilot voor slechts
€ 99,- (excl. btw), in ruil voor jouw feedback! We starten 21 maart 2021.
Schrijf je hier in voor de training. Download hier het gratis e-book. #creatiekracht #vrouwenpower #goudenei #mislukkenbestaatniet #bezieling #eigenwegvinden #ontembarevrouw #kunstenaar #krachtvancreativiteit #verbeeldingskracht #inleving #archetypes #talentenspel #archetypecoaching #voicedialogue #toneelspeler #vertelster #inzicht #persoonlijkegroei #professionelegroei
