top of page
  • Foto van schrijverLa Pol

Zwaar op de maag


Sinds drie jaar heb ik maagklachten, er ligt iets op mijn maag. Letterlijk. Fysiek heb ik alles uit de kast getrokken: pillen van een Chinese wonderdokter, vitaminen, een dieet van een natuurgeneeskundig arts, een lichter eetpatroon, detoxen, een intenser beweegpatroon en een maagendoscopie. Het frustrerende is dat ik al drie jaar wéét dat deze klachten niet alleen fysiek zijn, toch kon ik niet bij het emotionele stuk dat eronder lag. Tot vorige week…

Mondjes dicht, snaveltjes toe “Ik ga mijn mond niet meer houden”, dat zijn de woorden die het hele maag-klachten-bevrijdingsproces in gang hebben gezet. De woorden zijn geboren uit een talentenspel sessie met mijn eigen talentencoach. Samen met haar is er een oude dynamiek in mijn systeem blootgelegd die ‘heul veul’ spanning veroorzaakt. Het verbaast mensen, maar ook ík hou me nog in; te vaak slik ik ‘ongemakkelijke waarheden’ in die ik vervolgens niet verteerd krijg. Ik hou me in over de toestand van de wereld, en hoe erg ik dat vind. Ik hou me in over de beslissingen van onze regering, en hoe onbegrijpelijk ik die vaak vind – of onomwonden: ronduit dom. Ik hou me in over het onrecht in de wereld, het misbruik en de corruptie en hoe zwaar me die vallen. Ik hou me in over het asociale gedrag van mensen in supermarkten, op snelwegen, overal eigenlijk en hoe diep me dat raakt. Dat zijn de ‘big issues’, maar ook thuis gebeuren er genoeg dingen waar ik over zwijg. De houding van een van de kinderen van mijn lief bijvoorbeeld, waardoor ík me onbelangrijk, genegeerd en niet geaccepteerd voel en meestal hard mijn best ga doen en stilletjes op mijn tenen ga lopen. Versleten vrouwenzetel, verdomde valkuil Wat ik doe, en dit is voor veel vrouwen herkenbaar, is de voorkeur geven aan de sociale stoel – die van het begrip, de zachte zetel van de compassie. Een sportieve topper ben ik!!! En laten we eerlijk zijn, de wereld heeft de yin-factor hard nodig; alleen verzachting helpt tegen verharding. Om deze yin-eigenschappen te ontwikkelen en me diplomatieker en strategischer te kunnen gedragen heb ik flink geïnvesteerd in mijn persoonlijke ontwikkeling. Deze kwaliteiten brengen me enorm veel, en ik bedank mijn innerlijke Lichtvrouwe voor haar wijze bijdrage in mijn leven. Maar deze valkuil is uitgehold, mijn stoel is versleten. Ik realiseer me dat ik bepaalde dingen écht niet meer trek. En, dat ik voor mijn compassievolle diplomatieke zelf ook vuurkracht ingeleverd heb. Vuur dat me veel heeft gekost, maar ook veel heeft gebracht. Dankzij mijn vuurkracht ben ik ondernemer geworden (en was ik binnen 5 maanden onafhankelijk). Dankzij mijn vuurkracht heb ik een huis voor mezelf gekocht (wordt nu ingeruild voor een gezamenlijke eco-droom). Dat vuur is mijn innerlijke Amazone. Zij strijdt fel en duidelijk, voor hetzelfde doel. Mijn Amazone vind het helemaal niet lastig om duidelijk en direct te zijn. Grenzen aan te geven en hardop te zeggen: “Hey, dit raakt me”, “Stop, dit trek ik nu niet”, “Wacht even, dit doet pijn”. Of sterker: “Waar ben jij nou mee bezig?”, “Wat je nu doet, keur ik af”, en “Dit tolereer ik niet.” Van vrouwen wordt (onbewust) nog verwacht dat we vooral sociaal en invoelend zijn, en ons ondersteunend opstellen. Het is aan ons om stereotype gedrag dat ons niet dient te doorbreken. Om ons los te maken van ons inschikkelijke ‘lot’ en moedig onze (her-)bestemming te creëren.

Klare tietentaal, heldere spiegel Onze reacties hóeven niet altijd afgepast en afgemeten te zijn. We hoeven niet altijd rekening te houden met de ander voordat we óns gevoel op tafel leggen. We hoeven niet elk woord en elke zin drie keer te herkauwen omdat we bang zijn de ander te kwetsen. Dat is verkapte angst voor (zelf-)afwijzing! Rauw is okay. Direct is okay. Klare taal is okay. Het is bevrijdend om zonder omhaal te zeggen wat je denkt en voelt. Hardop uit te spreken wat iets met je doet. Ongemak te uiten. Dat betekent niet dat je de ander de huid vol moet schelden, dat is gewoon grof en belachelijk. Direct zijn is ook heel wat anders dan projecteren. Schuld in schoenen van anderen schuiven. Verwachten dat deze of gene je van je (pijnlijke) emotie afhelpt. Ook dat bedoel ik niet en helpt niemand vooruit. In essentie heb ik het over de kracht en het wezen van pure, eerlijke expressie. Gevoelens hoeven niet opgelost, ingedamd, afgewenteld, overdonderd, ommuurd, onderworpen, grondig geanalyseerd en door en door begrepen te worden. Gevoelens willen (en horen) gevoeld te worden. Als je bewust voelt, ervaar je zelfs schoonheid in je diepste pijn! Het gevoel verdwijnt daarna vanzelf. Omdat gevoelens die we uiten niet verteerd hoeven worden, ontspant beetje bij beetje sinds vorige week mijn maag want ík uit me weer ongeremd. Wat een ongelofelijk resultaat! Wat voel ik me dankbaar! Lichaam en geest zijn een, lichaam en gevoel ook. Er zit zoveel goud verborgen in ons onderbewuste. #klaretaal #expressyourself #sprookjesvrouw #lef #moed #reisvandeheldin #voelen #krachtvanvoelen #krachtvanexpressie #puur #jezelfzijn #emoties #grenzen #genoeg #ongemak #durf #vrouwenkwaal #valkuil #zwijgen #inleven #socialedieren #assertief #opkomenvoorjezelf #plexussolaris #standupforyourright

bottom of page