"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan." Tiny wonen, eind 2023 gaat het hopelijk gebeuren. Dan verrijst op de locatie Op de Bies in Schimmert een mini-dorp met 11 tiny houses bewoond door 17 daadkrachtige dromers. Al ruim anderhalf jaar maakt deze groep mensen, inmmiddels een vereniging, zich 'hart' voor deze duurzame en innovatie woonvorm. Ik heb het geluk er, samen met mijn partner, deel van uit te maken. Begin september 2021 woon ik de eerste online bijeenkomst bij. De wereld is nog in lockdown, ik weet het nog goed. Van de ruim 150 inschrijvingen die gemeente Beekdaelen ontvangen had voor het 'Tiny House Project Beekdaelen', zijn er nog zo'n 75 over. De helft is voor de aftrap van het project al afgevallen. Dat vergroot de kans om ingeloot te worden meteen met 50%. Het project wordt begeleid door Jeffrey Bindels, nog steeds. Zonder de steun van de gemeente en de begeleiding van Jeffrey zoudeze droom weinig overlevingskans hebben gehad. Niet alleen het project zelf is uniek, ook de manier waarop Beekdaelen dit aanvliegt: participerend. Dat is voor hen niet slechts een beleidsterm maar een woord met waarde, en impact. De democratische werkwijze zorgt er onder andere voor dat van een loting afgezien werd, daar hebben die eerste 75 mensen over gestemd. Er wordt gekozen voor een organisch proces, gaandeweg vallen er steeds meer mensen af. Bij de eerste live vergadering zijn zo'n 35 mensen aanwezig, en die spoeling wordt met elke vergadering dunner. Dat heeft een reden.
Vertrouwen Voor gemeentes zijn tiny house projecten net zo nieuw en onbekend als voor tiny house bewoners zelf. Er heerst angst: gemeentes zijn bang voor wildgroei, overlast en gedoe. Vertrouwen uitspreken, voeden en kweken is noodzakelijk. Het is mijn persoonlijke toverwoord, dus ook in dit tiny house project. Vertrouwen is een fairytale fundament, de beste basis om op te bouwen. Vanaf de start heb ik ervaren dat dit project groter is dan ikzelf: dit gaat over hoe we omgaan met onze planeet - Moeder Aarde. Dit project gaat in wezen over de toekomst van ons allemaal, want elke individuele keuze heeft inlvoed op het collectief en vice versa. Tegelijkertijd beseffen we dat dit project en tiny (samen) wonen (nog) niet voor iedereen weggelegd is. Gaandeweg vallen er mensen af bijvoorbeeld omdat we niet volledig off grid gaan leven. Of omdat het project aan leef- en kwaliteitseisen moet voldoen die financieel ook gedragen moeten kunnen worden door de individuele leden van de community. Daarnaast is niet iedereen bereid zo'n intieme relatie met elkaar aan te gaan, compromissen te sluiten, elke twee weken te vergaderen enz.
Community Het project wordt nu gedragen door 17 mensen, elk met een eigen talent. Zo kunnen de taken binnen het tiny house team mooi verdeeld worden. Samen brengen we een enorm netwerk bijeen om deze droom te verwezenlijken. Binnen anderhalf jaar zijn we, behalve een vereniging, een hechte club geworden die het hart op de juiste plek heeft en graag de schouders eronder zet. De tiny house vereniging die opgericht is heet Op de Bees, naar de vestigingslocatie Op de Bies. Naast onze eigen huisjes komt er een 'Bij-gebouw' waar vergaderd gaat worden, workshops en lezingen worden georganiseerd, educatieprojecten zullen plaatsvinden en verjaardagen zullen worden gevierd. Het Bij-gebouw en Op de Bees verwijzen ook naar de bijen, van levensbelang voor ons ecosysteem. Het bedenken, plannen en uitvoeren van het project geven we zelf vorm, in goed overleg met gemeente Beekdaelen, directe buren, provincie Limburg en andere betrokken partijen. We huren uiteraard de nodige expertise in maar we kiezen zelf met wie we waarom en wanneer in zee gaan. Ook dat is een direct gevolg van de democratische participatie insteek van dit project.
Pippi spirit Voor mij persoonlijk voelt dit project als gezegend en gedragen. Het community element brengt me in mijn element. Het duurzame karakter maakt veel (daad)kracht los. Mijn eigen huis kunnen laten ontwerpen vervult me met blijdschap en dankbaarheid. Er gingen vier ontwerpen vooraf aan mijn Pippi huis dat, hou je vast, mede ontworpen is door Annika Frencken. Uitgangspunt voor mijn ontwerp, afkomstig van Maurer United Architects, is Villa Kakelbont. Zo ziet het eerste design er ook uit: een huis met allerlei kleinere ruimtes erin. Nadeel van het prachtige ontwerp van de hand van Marc en Nicole Maurer: het dak is niet geschikt voor zonnepanelen. Er wordt verder gezocht en getekend, telkens startend vanuit een nieuw design uitgangspunt. Een huis moet zowel esthetisch als praktisch als technisch kloppen. Mijn allereerste inspiratie was overigens de 'lavvu' of 'finse kota', maar dat voelde niet als een huis. Weer daarvoor speelde ik met de idee om een klein kasteel met een of twee torentjes te laten ontwerpen. Maar een huis is niet slechts een (speels) concept, het moet ook als een (speels) thuis voelen.
Praktisch
Tot zover een eerste blog over het tiny house project Op de Bees en mijn woondroom. Tiny wonen vraagt om bewuste keuzes die een 'meer' en een 'minder' aspect in zich dragen. Minder spullen, minder ruimte, minder (energie)kosten. Meer duurzaamheid, meer gemeenschappelijkheid, meer eigenheid. Het proces ernaar toe is één groot onderzoek en een leuke, leerzame ervaringsweg.
Wil je op de hoogte gehouden worden van het project? Schrijf je dan (ook) in voor de nieuwsbrief van Op de Bees via www.opdebees.nl
#tiny #samen #duurzaam